Μια Ανασα

Και εδώ θα αρχίσω τώρα. Ορίζω αυτό ως την αρχή και πάω. Όχι γιατί είναι πιο σημαντικό. Όχι γιατί χρειάζεται για κάποιο λόγο. Όχι γιατί κρύβει μέσα κάποια μεγάλη σοφία για την ζωή. Όχι. Είναι το πιο απλό. Απ’ όλα το πιο απλό. Όχι. Γιατί είναι μια κραυγή μέσα στο σκοτάδι. Ένα τίναγμα ξαφνικό που συνεχίζεται αιώνια. Μια αλήθεια που ουρλιάζει χρόνια τώρα χωρίς ανταπόκριση. Ουρλιάζω. Χρόνια τώρα. Η φωνή μου έχει σπάσει. Χίλια κομμάτια παντού γύρω διασκορπισμένα με ορμή. Η μεγάλη εκκρεμότητα της ζωής μου. Ουρλιάζω χρόνια. Χρόνια άγονα και σιωπηλά πάνω σ’ αυτή την έρημη γη. Όχι δεν θέλει τέχνη εδώ. Καμία μάσκα δεν χωρά. Τώρα όλα φωτεινά και όλα έξω. Τώρα αλήθεια. Ουρλιάζω χρόνια. Σε μια στέρηση βάρβαρη. Την ουσία αυτού του χρόνου μου την έχουν αρνηθεί. Δεν ξέρω ποιοι. Αλλά εγώ δεν την έχω. Ουρλιάζω χρόνια. Χρόνια λευκά και μαύρα. Χρόνια βαθιά και ατσάκιστα. Τρεκλίζοντας ουρλιάζω. Ασφυκτιόντας ουρλιάζω. Σε αιώνια θλίψη. Μόνος μου. Μόνο μόνος μου. Πάντα έτσι. Αυτό ξέρω. Αυτό ζω. Αυτό με πνίγει. Αυτό μου σηκώνει το κορμί και το πετάει πάνω σε βράχια. Ξανά και ξανά. Αυτό μου κόβει λυσσαλέα το δέρμα και παίρνει την πέτσα μου και την φορά. Αυτό μου σαπίζει νύχτα τη νύχτα τα όργανά μου. Ζωντανό. Χρόνια ζωντανό. Ζει απ’ την ανάσα μου. Τόσες φορές έχω ελπίσει και τίποτα δεν έγινε. Τόσες φορές έχω βρει μάτια να με κοιτάνε και να βλέπω εκεί μέσα την ψυχή μου να χορεύει με χαρά και τίποτα. Και τώρα πάλι. Ξανά και ξανά. Σαπίλα. Ξερατά και ξεραμένο αίμα. Μπόχα η ζωή μου. Και είμαι μόνος μου. Ξανά και ξανά. Και ουρλιάζω χρόνια και κανείς δεν φαίνεται. Δεν ακούει κάποιος. Κατάρα και κακό. Να ζεις σ’ αυτήν τη γη τριγυρνώντας σε ερημιές και ξεροτόπια. Να βλέπεις κορμούς να ξεραίνονται και να λυγίζουν απελπισμένα από αέριδες τρελούς. Ξανά και ξανά. Να νιώθεις ρίζες να πετσοκόβονται και να τραβιώνται από το χώμα με τους πόρους τους μανιακά πεινασμένους να ικετεύουν για τροφή. Ξανά και ξανά. Αγάπη ρε μουνιά. Αγάπη. Αυτό θέλω. Κάποιον να έρθει και να με ανοίξει. Να μπει μέσα και να τα κάνει όλα πουτάνα. Να διώξει τέρατα και αράχνες. Να λύσει τα σκυλιά. Αμολυτά να τρέχουν ξέφρενα στον κήπο. Να μπει με βόμβες και να τα τινάξει όλα στον αέρα. Ένα μπουρδέλο. Μυαλά, έντερα, κόκκαλα και αίμα.